1.Skeç'imizin Senaryosu
1.OYUN
KİŞİLER :
1. Geri Dönüşüm kutusu 2.Geri Dönüşüm Kutusu
1 Cep Telefonu Kaplumbağa
Sokağa bırakılan Cep Telefonu üzgündür. Tek başına Geri Dönüşüm Kutularının yanında durmaktadır. Birden Cep Telefonu’ndan mesaj geldiğine dair bir ses duyulur. Cep Telefonu sesle hiç ilgilenmez, üzgün bir şekilde oturmaya devam eder.
1.G.D.K – Telefon mu çaldı? Kimse telefona bakmayacak mı? ( Seslenir) Kimse yok mu telefona bakacak?
C.T. – Telefon çalmıyor.
2.G.D.K – Ben de bir ses duydum ama…
C.T. – Mesaj geldi. (üzgün) Artık sadece mesaj geliyor.
1.G.D.K. _ Tamam işte doğru duymuşuz. Biri baksın canım.
C.T. _ ( Kırgın) Bana kimse bakmıyor artık.
2.G.D.K _ ( Telaşlı) Neden, sahibini mi kaybettin yoksa ?
C.T. _ ( Kızgın) Hayır.
KAPL. _ Yoksa ( taklit eder) “ Aradığınız kişiye şu an ulaşılamıyor, lütfen sonra tekrar deneyiniz” durumu mu?
C.T. _ Kimse bana ulaşmak istemiyor çünkü sahibim beni sokağa attı!
2.G.D.K. _ ( Şaşırır) Ne ? Sahibin seni sokağa mı attı?
C.T. _ ( Utanç içinde ) Evet, ben artık sahipsiz, sokağa atılmış bir cep telefonuyum. Üstelik şarjım da bitmek üzere.
1.G.D.K. _ Olamaz ! Ne kadar sorumsuz bir sahibin varmış senin.
KAPL. _ Bu insanlar ne kadar tuhaflar, ellerine geçeni sokağa atıyorlar. Al işte benim gövdeme dolanan da, öylesine atılmış bir kablo. Kurtulamıyorum ki bundan.
C.T. _ (Kaplumbağayı inceler) Yazık , çok canın acıyor mu?
KAPL. _ Doğduğumdan beri böyleyim ben. Kabloya dolanmışım, böyle herkesten farklı görünüyorum diye ailem çok üzülüyor. Küçükken benimle hep dalga geçiyorlardı. Büyüyünce anladım ki, bu bizim değil insanların suçu.
C.T. _ Evet, insanları hiç anlamıyorum ben. Bu gün sevdiklerine, yarın değer vermiyorlar. Sahibim beni aldığı gün, ne kadar heyecanlıydı. Üç ay boyunca beni herkese gösterdi, hiç elinden bırakmadı. Şimdi yeni modelim çıkmış, onu alacakmış, beni de dün sokağa attı.
2.G.D.K. _ (Kızgın) Bunu yaptığına inanamıyorum.
C.T. _ Çok haince değil mi?
1.G.D.K. _ Hayır, çok bilinçsizce ! Sen bir çöp değilsin ki, “elektronik atıksın”!
C.T. _ ( Şaşkın) Ne, neyim ben, “elektronik atık” mı?
KAPL. _ Evet benim kabuğuma dolanan kablo gibi sen de bir elektronik atıksın.
2.G.D.K. _ Sahibin senin eskidiğini düşünüyorsa, bozuk, kırık ya da hasar görmüşsen ve seni kullanmayacaksa “elektronik atık” oluyorsun. Sokağa değil, e-atık geri dönüşüm kutusuna atılman gerekiyor.
C.T. _ Nerde bu kutu peki?
1.G.D.K. _ ( Hem kızgın hem de alıngan) Sen de sahibin gibi çok cahilmişsin. Biz neyiz burada, çöp kutusu mu?
C.T. _ Evet, çöp kutusu değil misiniz?
1.+2.G.D.K. _ Biz geri dönüşüm kutusuyuz. Geri dönüşüm kutuları çöp kutusu değildirler.
C.T. _ ( Küçümseyici) Öyle mi? İnsanlar kullanmadıkları eşyaları size atıyorlar, ona da çöp denir işte.
1.G.D.K. _ Yarım şarjıyla, yarım aklı da uçup gitmiş sahipsiz cep telefonum benim! Senin gövdende plastik, metal, cam gibi çöp olmayan “geri dönüştürülebilir” malzemeler var. Sen bir karpuz kabuğu değilsin ki!
C.T. _ Bu iyi mi, kötü mü şimdi? Öfff, benim kafam çok karıştı.
2.G.D.K. _ Yani canım kardeşim, sen bir çöp değilsin, bir elektronik atıksın kısaca “e –atık”.
C.T. _ Eeeeee?
KAPL. _ Sadece sen değil; bilgisayarlar, yazıcılar, elektrikli oyuncaklar hani araba olur, tren olur, şu çocukların elinden düşmeyen oyun konsolları, ütüler, tost makineleri, duvar ya da kol saatleri, tartılar bunların hepsi kullanım dışı kaldıklarında “e-atık” olacaklar.
C.T. _ Neyse yalnız değilmişim.
1.G.D.K. _ Sokağa atılırsan yalnız kalırsın işte.
C.T. _ Evet sokakta bir başına yalnız, şarjsız ve sessiz olurum. Nolurum?
2.G.D.K. _ Elektronik eşya satan mağazalarda geri dönüşüm kutuları var. Senin gibi e-atıklar orada toplanıyor. Ya da kimi belediyeler e-atık merkezleri açmışlar, taşınamayacak kadar büyük olan eşyaları da evlerden alıyorlar. Bütün e-atıklar geri dönüşüm için toplanmalılar.
C.T. _ Umarım toplantıyı kaçırmamışımdır. Geç kalmaktan hiç hoşlanmam, benim gibi teknolojik bir ürüne de yakışmaz zaten!
Yazan:Deniz KARSLIOĞLU
KİŞİLER :
1. Geri Dönüşüm kutusu 2.Geri Dönüşüm Kutusu
1 Cep Telefonu Kaplumbağa
Sokağa bırakılan Cep Telefonu üzgündür. Tek başına Geri Dönüşüm Kutularının yanında durmaktadır. Birden Cep Telefonu’ndan mesaj geldiğine dair bir ses duyulur. Cep Telefonu sesle hiç ilgilenmez, üzgün bir şekilde oturmaya devam eder.
1.G.D.K – Telefon mu çaldı? Kimse telefona bakmayacak mı? ( Seslenir) Kimse yok mu telefona bakacak?
C.T. – Telefon çalmıyor.
2.G.D.K – Ben de bir ses duydum ama…
C.T. – Mesaj geldi. (üzgün) Artık sadece mesaj geliyor.
1.G.D.K. _ Tamam işte doğru duymuşuz. Biri baksın canım.
C.T. _ ( Kırgın) Bana kimse bakmıyor artık.
2.G.D.K _ ( Telaşlı) Neden, sahibini mi kaybettin yoksa ?
C.T. _ ( Kızgın) Hayır.
KAPL. _ Yoksa ( taklit eder) “ Aradığınız kişiye şu an ulaşılamıyor, lütfen sonra tekrar deneyiniz” durumu mu?
C.T. _ Kimse bana ulaşmak istemiyor çünkü sahibim beni sokağa attı!
2.G.D.K. _ ( Şaşırır) Ne ? Sahibin seni sokağa mı attı?
C.T. _ ( Utanç içinde ) Evet, ben artık sahipsiz, sokağa atılmış bir cep telefonuyum. Üstelik şarjım da bitmek üzere.
1.G.D.K. _ Olamaz ! Ne kadar sorumsuz bir sahibin varmış senin.
KAPL. _ Bu insanlar ne kadar tuhaflar, ellerine geçeni sokağa atıyorlar. Al işte benim gövdeme dolanan da, öylesine atılmış bir kablo. Kurtulamıyorum ki bundan.
C.T. _ (Kaplumbağayı inceler) Yazık , çok canın acıyor mu?
KAPL. _ Doğduğumdan beri böyleyim ben. Kabloya dolanmışım, böyle herkesten farklı görünüyorum diye ailem çok üzülüyor. Küçükken benimle hep dalga geçiyorlardı. Büyüyünce anladım ki, bu bizim değil insanların suçu.
C.T. _ Evet, insanları hiç anlamıyorum ben. Bu gün sevdiklerine, yarın değer vermiyorlar. Sahibim beni aldığı gün, ne kadar heyecanlıydı. Üç ay boyunca beni herkese gösterdi, hiç elinden bırakmadı. Şimdi yeni modelim çıkmış, onu alacakmış, beni de dün sokağa attı.
2.G.D.K. _ (Kızgın) Bunu yaptığına inanamıyorum.
C.T. _ Çok haince değil mi?
1.G.D.K. _ Hayır, çok bilinçsizce ! Sen bir çöp değilsin ki, “elektronik atıksın”!
C.T. _ ( Şaşkın) Ne, neyim ben, “elektronik atık” mı?
KAPL. _ Evet benim kabuğuma dolanan kablo gibi sen de bir elektronik atıksın.
2.G.D.K. _ Sahibin senin eskidiğini düşünüyorsa, bozuk, kırık ya da hasar görmüşsen ve seni kullanmayacaksa “elektronik atık” oluyorsun. Sokağa değil, e-atık geri dönüşüm kutusuna atılman gerekiyor.
C.T. _ Nerde bu kutu peki?
1.G.D.K. _ ( Hem kızgın hem de alıngan) Sen de sahibin gibi çok cahilmişsin. Biz neyiz burada, çöp kutusu mu?
C.T. _ Evet, çöp kutusu değil misiniz?
1.+2.G.D.K. _ Biz geri dönüşüm kutusuyuz. Geri dönüşüm kutuları çöp kutusu değildirler.
C.T. _ ( Küçümseyici) Öyle mi? İnsanlar kullanmadıkları eşyaları size atıyorlar, ona da çöp denir işte.
1.G.D.K. _ Yarım şarjıyla, yarım aklı da uçup gitmiş sahipsiz cep telefonum benim! Senin gövdende plastik, metal, cam gibi çöp olmayan “geri dönüştürülebilir” malzemeler var. Sen bir karpuz kabuğu değilsin ki!
C.T. _ Bu iyi mi, kötü mü şimdi? Öfff, benim kafam çok karıştı.
2.G.D.K. _ Yani canım kardeşim, sen bir çöp değilsin, bir elektronik atıksın kısaca “e –atık”.
C.T. _ Eeeeee?
KAPL. _ Sadece sen değil; bilgisayarlar, yazıcılar, elektrikli oyuncaklar hani araba olur, tren olur, şu çocukların elinden düşmeyen oyun konsolları, ütüler, tost makineleri, duvar ya da kol saatleri, tartılar bunların hepsi kullanım dışı kaldıklarında “e-atık” olacaklar.
C.T. _ Neyse yalnız değilmişim.
1.G.D.K. _ Sokağa atılırsan yalnız kalırsın işte.
C.T. _ Evet sokakta bir başına yalnız, şarjsız ve sessiz olurum. Nolurum?
2.G.D.K. _ Elektronik eşya satan mağazalarda geri dönüşüm kutuları var. Senin gibi e-atıklar orada toplanıyor. Ya da kimi belediyeler e-atık merkezleri açmışlar, taşınamayacak kadar büyük olan eşyaları da evlerden alıyorlar. Bütün e-atıklar geri dönüşüm için toplanmalılar.
C.T. _ Umarım toplantıyı kaçırmamışımdır. Geç kalmaktan hiç hoşlanmam, benim gibi teknolojik bir ürüne de yakışmaz zaten!
Yazan:Deniz KARSLIOĞLU